W książce Bilgamesz władca Unug Autor oparł się na wersji asyryjskiej (najlepiej zachowanej), uwzględnił zachowane fragmenty innych przekazów, a w tym dla niego najważniejszych, sumeryjskich.

Założenia merytoryczne zawarte w książce to:

• Przybliżenie warunków życia w społeczeństwie zurbanizowanym epoki późnego neolitu i wczesnego brązu (zwyczaje, obyczaje, religia, życie codzienne).
• Kształtowanie się podstaw moralno-społecznych w tymże okresie wobec braku jakiegokolwiek sformalizowanego systemu etyczno-moralnego.
• Problematyka życia pośmiertnego i związanych z tym postaw moralnych, w konfrontacji z system religijnym, który nie ma jeszcze wypracowanej i w pełni rozwiniętej koncepcji eschatologiczej, a przede wszystkim soteriologicznej.
• Osobistą tragedię bohatera wobec konieczności śmierci jako wyraz ponadczasowego dramatu ludzkości.
• Odmitologizowanie eposu poprzez nałożenie fabuły opartej na realiach historyczno-etnograficznych, wykorzystując oczywiście fikcję literacką, opartą jednakże na teoriach, hipotezach, źródłach archeologicznych i historycznych. np.: Lista Królów, tabliczka z Tummal, pierścień A’annepaddy... itd.