Elżbieta i Feliks Leseur to na pozór małżeństwo, jakich wiele. Żyli we Francji na przełomie XIX i XX wieku, łączyło ich zamiłowanie do czytania książek, wspólnych podróży i towarzyskich wydarzeń, doskonale rozumieli się na poziomie intelektualnym i kulturalnym. On był dziennikarzem, ona nie pracowała zawodowo, ale stale się dokształcała i udzielała charytatywnie. Kochali się bardzo pomimo tego, co ich dzieliło: Elżbieta była osobą głęboko wierzącą, zaś Feliks, który obracał się w politycznym środowisku francuskich antyklerykałów, był ateistą wrogo nastawionym wobec wszystkiego, co religijne, a więc także wobec wiary swojej żony.

W swych licznych pismach, po raz pierwszy zaprezentowanych w niniejszej książce, małżonkowie Elżbieta i Feliks dają świadectwo zadziwiającej i mądrej drogi, którą przeszli; miłości, która wzrastała pomimo różnic i cierpień każdego z nich. „Pragnę szczególną miłością kochać tych, których oddala ode mnie ich urodzenie, wiara lub przekonania – pisała w jednym ze swoich listów Elżbieta – tych właśnie przede wszystkim potrzebuję zrozumieć, a oni potrzebują, bym dała im trochę z tego, co Bóg we mnie umieścił”. Sposób, w jaki kobieta postanowiła świadczyć o swojej wierze – niemal bez słów – wypływał z jej pragnienia małżeńskiej jedności i głębokiej miłości do męża, którą on odwzajemniał. Wypracowany szacunek dla przekonań drugiej osoby, ich tolerancja i wzajemny podziw w końcu przyniosły owoce. Jednak to nie Elżbieta je zbierze…

Ta doskonale opracowana biografia jest nie tylko zapisem niezwykłej historii tych dwojga z zaskakującym zakończeniem, ale też opowieścią o sile własnych przekonań, wzajemnym towarzyszeniu, wytrwałości w modlitwie, cichej walce o nawrócenie oraz szacunku dla wolności drugiego człowieka.

Bernadette Chovelon – francuska doktor literatury i filozofka specjalizująca się w psychologii i duchowości małżeńskiej, autorka licznych biografii znanych postaci.