Petrarka wpisał się do historii literatury światowej nie tylko jako piewca Laury, ale również jako twórca, który wraz Dantem Aligierim ukonstytuował wzór jednego z najkunsztowniejszych gatunków lirycznych, jakim jest sonet włoski. Sonety do Laury powstały jako wyraz uczucia, jakim Petrarka obdarzył piękną Laurę, dodajmy uczucia nigdy nie spełnionego. O samej Laurze wiemy niewiele, choć powstało wiele...
Sonety odeskie to tytuł przyjęty przez historyków literatury dla określenia poetyckiego cyklu dwudziestu dwóch utworów Mickiewicza. Wydane w Moskwie w 1826 r. wraz z Sonetami krymskimi wiersze powstały w latach 1825-1826 r. w Odessie i w Moskwie. Mickiewicz przebywał tam na zesłaniu w Rosji, między innymi znalazł się właśnie w Odessie.
Sonety krymskie to cykl 18 utworów wydanych w 1826 roku w Moskwie, w tomie pod tytułem Sonety. Stanowią one owoc podróży Mickiewicza na Krym w roku 1825. Poeta mieszkał wówczas w Odessie, gdzie został zesłany po procesie filomatów. Poeta już wcześniej, podobnie jak inni romantycy, zainteresował się tematyką Wschodu. Podczas pobytu w Petersburgu zajmował się literaturą i kulturą krajów arabskich. Wyprawa...
Petrarka wpisał się do historii literatury światowej nie tylko jako piewca Laury, ale również jako twórca, który wraz Dantem Aligierim ukonstytuował wzór jednego z najkunsztowniejszych gatunków lirycznych, jakim jest sonet włoski. Sonety do Laury powstały jako wyraz uczucia, jakim Petrarka obdarzył piękną Laurę, dodajmy uczucia nigdy nie spełnionego. O samej Laurze wiemy niewiele, choć powstało wiele...
Petrarka wpisał się do historii literatury światowej nie tylko jako piewca Laury, ale również jako twórca, który wraz Dantem Aligierim ukonstytuował wzór jednego z najkunsztowniejszych gatunków lirycznych, jakim jest sonet włoski. Sonety do Laury powstały jako wyraz uczucia, jakim Petrarka obdarzył piękną Laurę, dodajmy uczucia nigdy nie spełnionego. O samej Laurze wiemy niewiele, choć powstało wiele...
Dzieło Wiktora Gomulickiego. Wiktor Teofil Gomulicki to polski poeta, powieściopisarz, eseista, badacz historii Warszawy, kolekcjoner. Jeden z najważniejszych twórców polskiego pozytywizmu.
Trembecki Stanisław (ok. 1739-1812), polski poeta. W latach 1765-1768 uczęszczał do szkoły kadetów Stanisława Leszczyńskiego w Lunéville (Francja), następnie przebywał w Paryżu, skąd wrócił do kraju w 1772 i zamieszkał w Warszawie. Zyskał protekcję króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który wprowadził go do swojego najbliższego otoczenia i mianował szambelanem. Uczestnik obiadów czwartkowych.
Józef Weyssenhoff (ur. 8 kwietnia 1860 w Kolanie na Podlasiu, zm. 6 lipca 1932 w Warszawie) – baron, brat malarza Henryka; powieściopisarz, poeta, krytyk literacki, wydawca. Po 1905 zbliżony do narodowej demokracji; piewca tradycji starego ziemiaństwa kresowego i łowów.
Żeromski Stefan, pseudonimy Maurycy Zych, Józef Katerla (1864-1925), prozaik, dramatopisarz, publicysta. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Studia w Instytucie Weterynaryjnym w Warszawie przerwał 1888 z braku środków do życia. Następnie pracował jako guwerner w dworach szlacheckich, m.in. w Nałęczowie. Chory na gruźlicę, wyjechał 1892 do Szwajcarii, gdzie pełnił funkcję zastępcy bibliotekarza...
