Drugi tom sagi, to jednocześnie drugie pokolenie i opowieść o życiu Gabrieli - córki Marcjanny. Wychowywana przez Marcjannę i babcię Janinę Gabrysia nie żyje już sprawami wojny, Wołynia, za którym nieustannie tęsknią jej bliscy. Ma swoje marzenia i plany na przyszłość. Nie przeszkadza jej, jak skromnie żyją, jak mglista w jej oczach jest przeszłość, o której niewiele i nigdy szczerze się w rodzinie nie rozmawia... Cały czas ma jednak żal do matki, że żyje jakby na uboczu, nie jest wylewna w okazywaniu córce uczuć, a temat ojca Gabrysi wywołuje dziwne reakcje u wszystkich członków rodziny. Gdy więc pewnego wieczoru, zupełnie przypadkowo Gabrysia odkrywa tajemnicę jej poczęcia, świat cały wali się jej na głowę i w jednej chwili porzuca rodzinny dom. Ląduje w ramionach człowieka, którego nigdy nie powinna była spotkać na swej drodze i który z każdą chwilą coraz bardziej zamieniał jej życie w piekło. Nie chcę zdradzać szczegółów tej wstrząsającej historii. Jedno jest pewne - dopiero takie życie pozwoliło jej zrozumieć matkę i pojednać się z nią.
Wiele emocji, wiele wzruszeń i naprawdę ciekawa historia. Mam nadzieję na dalsze losy i kolejny tom, bo to, że taki się pojawi, jest chyba oczywiste. Teraz z pewnością nastąpi czas Jagody.