"Wiosenne wody" to jeden z późnych utworów Turgieniewa, w którym pobrzmiewa ton smutku i żalu za utraconą młodością. Jest to opowieść o pierwszej miłości, uczuciu gwałtownym i nagłym jak wiosenne wody. Pisarz z właściwym mu artyzmem oddaje najsubtelniejsze nastroje bohatera - wahania i rozterki młodego człowieka, który porwany niepohamowaną namiętnością do kobiety złej, przewrotnej i zepsutej, depcze najczystsze uczucia i w rezultacie sam skazuje się na zatracenie.