Tom ten jest pokłosiem przygotowanej na Uniwersytecie Wrocławskim konferencji naukowej poświęconej twórczości Tadeusza Różewicza. Chcieliśmy, aby nad Różewiczem zastanowili się uczeni z różnych pokoleń i ośrodków uniwersyteckich, preferujący - co istotne - zróżnicowane metody opisu. Omawianą   podczas obrad wielość i wielorakość różewiczologicznej problematyki spróbowaliśmy uporządkować według trzech zagadnień.

Na początek wybraliśmy t e k s t.  Tekst Różewicza pozostaje bowiem kwestią sporną już u swych podstaw. W późnej twórczości poety pojawia się nawet podwójny oryginał. A utwory wydane w ciągu dziesięcioleci wcześniejszych poniekąd przestają być pewnikiem.

Tekstem, poprzez tekst wchodzi Różewicz w k u l t u r ę. Pisarstwo jego istnieje i znaczy wśród mnogości jej przejawów i języków. Autor podejmuje wątki filozoficzne, estetyczne, ideologiczne...

Istniejąc w kulturze i przemawiając jej językiem, indywidualizowanym we własnym pisarstwie, Różewicz sytuuje się wobec i n n y c h. Przede wszystkim innych pisarzy, z którymi łączy się w relacjach międzytekstowych, ale w inności określa się także Różewiczowski bohater i podmiot.