Zasady ustalania obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT obowiązują już dwa lata. Początkowo zakładano, że przepisy te przede wszystkim ułatwią rozliczenia w zakresie VAT u tych podatników, którzy ze swoimi kontrahentami mieli podpisane umowy o stałej współpracy. Podatnicy świadczący stałe usługi lub dokonujący powtarzających się dostaw oczekiwali, że zamiast monitorować poszczególne daty sprzedaży, będą mogli rozpoznawać obowiązek podatkowy na koniec okresu rozliczeniowego, w którym nastąpiło wykonanie usług lub dokonanie dostaw towarów. Większość organów podatkowych oraz część sądów (na co wskazują ostatnie orzeczenia) uznaje, że wprowadzone regulacje dotyczą tylko usług i dostaw mających charakter ciągły.