Firma sprzątająca od zadań specjalnych - czyszczą miejsca zbrodni. Tym razem nie skończyło się na zwyczajnym wykonaniu zlecenia.

Pierwszy tom nowej serii mnie zaskoczył. Czornyj przyzwyczaił nas do brutalnych i krwawych scen właśnie w swoich seriach, a łagodniejsze historie została na pojedyncze skoki w bok. Tutaj zaczyna się dość spokojnie, choć od śmierci uciec się nie da. Co ciekawe, mając u boku Honoriusza Monda, nawet się nie ma ochoty na ucieczkę.

Autor postawił na ciut wolniejsze tempo akcji (nie mylić z nudą czy dłużyznami) i muszę przyznać, że tutaj to się sprawdziło idealnie. To jeden z tych kryminałów, którym chce się delektować. Tropy do rozwiązania zagadki podsuwane są bardzo sprytnie i łatwo je przeoczyć. Taki trochę sherlockowy klimat - jak mi się to podobało! Do tego dialogi, które rozładowywały napięcie i dodawały całej historii smaku. Mam nieodparte wrażenie, że Czornyj wskoczył na poziom wyżej, czego nawet nie oczekiwałam. Okazało się, że się da ��

Ale jak ja mam się skupić na recenzji, jak podać obiektywnie wady i zalety powieści, kiedy odebrałam ją tak osobiście? Autor uderzył mocno w sam środek mojego serducha. Już przy dedykacji poczułam się totalnie rozczulona, a potem pokochałam Monda. Stał mi się bardzo bliski, bo Honoriusz to pierwszy bohater, który mnie rozumie w stu procentach i którego rozumiem ja.

Znośnych dni Ci życzę Honoriuszu i czekam niecierpliwie na Twoje dalsze losy.

A autorowi dziękuję za podjęcie trudnego tematu tej bardzo specyficznej choroby. Czapki z głów Pani Czornyj, czapki z głów.