„Kronika Dzierswy”, „Kronika Dzierzwy”, „Kronika Mierzwy”, „Kronika franciszkańska” – kronika historii Polski spisana w średniowieczu po łacinie. Zachowała się w czterech rękopisach z XV wieku oraz w jednym z XVI. Powstała najprawdopodobniej w Krakowie. Jej autorem mógł być franciszkanin związany z dworem Władysława Łokietka, opowiadający się za zjednoczeniem Polski po czasach rozbicia dzielnicowego. Kronika jest kompilacją wcześniejszych utworów, takich jak „Kronika Polski” Wincentego Kadłubka, żywoty św. Stanisława Wincentego z Kielczy, Rocznik małopolski oraz innych źródeł. Mimo tego kronika ma dość jednolitą formę. Autor przejawia dobrą znajomość Biblii, wielokrotnie się do niej odwołując, a także znajomość kanonów stylistyki retorycznej, aczkolwiek język kroniki nie ma wybitnych walorów literackich. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Kronika_Dzierzwy). Wcześniej datowano ja na wiek XII, obecnie na wiek XIV.