„Fraszki igraszki” Witolda Oleszkiewicza są V zbiorem autora.

Tak jak w poprzednich częściach i tym razem zachowana została spójność w wyrażaniu swoich spostrzeżeń na temat istniejącego świata. Po raz kolejny krótkie, czasami jednowersowe, rymowane utwory skłaniają do refleksji, do znalezienia własnych odpowiedzi na przedstawioną kwestię. Większość fraszek ma prosty przekaz, są zrozumiałe i oczywiste jak np. „Żeglowanie - to z wiatrem i falami się zmaganie”. Są jednak też takie, które wymagają bardziej dogłębnej interpretacji i analizy: „Muzyka – potrafi wznieść cię w chmury, ale też wepchnąć do czarnej dziury”. Tematyka V części dotyczy między innymi: kobiet, małżeństwa, młodości, natury, ale też głupoty, śmierci, ułomności czy religii, itd. Ten zbiór jest równie pokaźny jak poprzednie, zawiera bowiem ponad sześćset czterdzieści stron wierszy zachowanych w tym samym klimacie ironii satyrycznej, słów i rytmów nadających im osobisty wydźwięk.