W 1908 roku w krakowskiej pracowni Wojciech Kossak zaczął malować portret Zofii z Lewentalów, żony Ferdynanda Hoesicka – literata i wydawcy. Historia jednego z najgłośniejszych i najdłuższych romansów artysty jest punktem wyjścia opowieści intrygującej i pełnej namiętności, snutej na tle niespokojnego czasu przełomu wieków. Stary świat się kończył. Jedni popełniali samobójstwa, inni szukali nowych podniet. Na scenie pojawiają się zamiłowani w historii Kossakowie, rodzina Lewentalów – zasymilowanych Żydów, i spolonizowani Niemcy – Hoesickowie. W tle zaś Sienkiewicz, Zapolska, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Dagny Przybyszewska, Reymont, Wyspiański, Axentowicz. Poznajemy ich od strony, której nam w szkole nie odsłaniano. Słabostki i małości bohaterów nie odbierają im znaczenia, jakie odegrali w naszej historii.

„Ta książka przypomina modne dziś rekonstrukcje starych taśm filmowych. Zachowując autentyczność, nabierają one ciała, zmysłów, ostrości, kolorów, czasem dźwięków. Znika bariera czasu. Podobnie rzecz ma się z »Tangiem«.

Bohaterowie są jak najbardziej prawdziwi, historia utkana jest z listów, wspomnień, nieznanych prób literackich. Bezpruderyjnych, namiętnych, szalonych, jak ich życie. Bo takie to były czasy. »Tango« zaczyna się tam, gdzie zazwyczaj kończą opracowania historyków i badaczy epoki”.
Piotr Legutko

„Czarowna i bezpruderyjna powieść, a w niej nieznane fakty z życia Wojciecha Kossaka i małżeństwa Hoesicków w kipiącej namiętnością »zagorsetowanej« epoce fin de siècle’u. Podglądamy ich w sposób zabawny, czasem pikantny, ale z wyczuciem smaku i stylu. Czyta się świetnie. Gorąco polecam”.
Marzena Trybała